Elk gedrag heeft een positieve intentie (serie opvoeden)

Ze wilde niet naar bed. En als het echt moest, dan moest haar moeder mee. Haar moeder moest op de rand van het bad zitten als zij haar pyjama aantrok en haar tanden poetste. Daarna moest haar moeder op het bed zitten en nog even met haar kletsen. Dan moest haar moeder nog even bij haar liggen tot ze in slaap viel. En dat elke avond. Haar moeder vond het wel een keer genoeg. Ze was oud genoeg om zelf naar boven te gaan. Als ze in bed lag kwam haar moeder haar nog wel een knuffel geven. Maar toen begon ze tegen te stribbelen. Ze had altijd wel een excuus om later naar bed te gaan. Tergend langzaam liep ze de trap op. In de badkamer duurde het tijden voordat ze haar tanden had gepoetst en zich had omgekleed. Voortdurend kwamen er opmerkingen van haar moeder: Ben je al klaar? Schiet nou een op? Haar moeder ergerde zich eraan dat ze alles zo traag deed. Uiteindelijk ging haar moeder weer gelijk met haar naar boven. Mooi zo, want dat vind ze veel gezelliger. Bovendien was ze nu niet alleen in die stille koude badkamer. En in bed kon ze nog lekker met haar moeder kletsen en even de dag doornemen.

Als je kind de aankomende week (voor jou) storend gedrag vertoont, probeer dan eens  de achterliggende intentie van je kind te achterhalen.