Miss Perfect (serie stress)
Vandaag de vierde blog uit de serie Wie ben ik? over onderwerpen die jongeren aan het denken zet over zichzelf.
I am miss Perfect. Nice to meet you.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik ben het toch echt: een perfectionist. Een controller. Ik stel hoge eisen aan mezelf. Ik heb ook altijd het gevoel dat ik goed moet presteren. Dat ik altijd voor 200% inzet moet tonen. En op een of andere manier is dat mijn manier van handelen geworden. Dat vergt best wel veel van me.
Ik wil heel veel. Ik wil een lieve, behulpzame dochter zijn die goed luistert, want dat vinden mijn ouders zo fijn. Ik wil een leuke zorgzame zus zijn. Ik wil een gezellige vriendin zijn die overal aan meedoet en leuke ideeën heeft. Ik wil een ijverige leerling zijn voor mijn ouders en de leerkrachten. En natuurlijk ook voor mezelf, want ik wil straks wel die ene opleiding doen waar iedereen me geschikt voor ben. Ik wil een behulpzame werknemer zijn, want ik wil mijn baan niet kwijt. Ik wil een goede speler zijn in mijn hockeyteam zodat ik net als mijn ouders en broer in het eerste team kom. Ik wil goed piano kunnen spelen en ga zo maar door. Want dat verwachten ze gewoon van mij. Hoe ik dat weet? Dat denk ik gewoon. Het is toch heel normaal om je altijd in te zetten en het beste te willen?
Er is één nadeel. Een groot nadeel. Ik wil alles namelijk goed onder controle hebben, zodat ik op alles voorbereid ben en weet wat ik kan verwachten. Dat lukt me goed, totdat er anderen in het spel zijn. Ik heb andere mensen niet onder controle en dat is knap lastig. Ik raak ervan in de war en het kost me erg veel energie om alles in de hand te houden. Mijn hersenen maken overuren: Stel dat dit gebeurt, dan… of stel dat dat gebeurt, dan … Ik word er zo moe van. Maar ik geef niet op. Ik kan het! Ik doe het! Al ga ik al mijn grenzen over. Want ik wil wel goed voor de dag komen. Niet eens voor mezelf, maar voor anderen.
Waarom? Dat is een goede vraag. Ik wil het graag en iedereen verwacht dat gewoon van mij. En ik kan het ook. Of denk je soms dat ik dat niet kan? Dat ik niet goed genoeg ben? Dan heb je het mis. Ik zal jullie allemaal wel eens even een poepie laten ruiken. Ik zal alle mensen en kinderen die mij ooit hebben verteld dat ik niet goed genoeg ben laten weten dat ze het allemaal fout hebben. Want ik kan het wel! Kijk maar.
Of ik weinig zelfvertrouwen heb? Een laag zelfbeeld? Bedoel je dat ik het alleen voor anderen doe en anderen wil pleasen. Dus jij denkt dat ik geen eigen mening heb en dat ik mezelf moet bewijzen om erbij te horen. Echt niet. Ik ben miss Perfect!
Maar niet altijd. Soms ben ik zo moe en voel ik me zo uitgeblust. Ik ben altijd aan het denken en aan het doen. Ik ben onrustig en een levende tijdbom. Ik wring me voortdurend in allerlei bochten om anderen te pleasen en om mezelf goed neer te zetten. Ik weet niet eens meer wat ik wil. Dan word ik boos, agressief of trek me terug. Maar dan krijg ik daar weer commentaar op en dat wil ik ook niet. Dus pas ik me maar weer aan.
Want ik vind het gewoon fijn om gewaardeerd te worden. Daar is toch helemaal niets mis mee. Dat kan toch. Dat ik mezelf dan moet presenteren als miss Perfect en mijn eigen grenzen over moet gaan, sois? Ik wil gewoon voldoen aan… aan wat men van mij verwacht.
Maar is dat ook wat ik wil?
Komt je dit bekend voor? Ben jij je wel eens in all bochten aan het wringen om iets voor elkaar te krijgen omdat het zo hoort of omdat men dat van jou verwacht? En heb je dan wel eens bedacht voor wie je het eigenlijk doet? Laat je reactie achter en ik misschien neem het mee in de volgende blog.
Wil je meer informatie over het online coachprogramma over stress en burn-out onder jongeren, laat dan je mailadres achter op mijn site: www.blijvrijzijn.nl